jakobus2:10 Want wie de gehele wet houdt, maar op een punt struikelt, is schuldig geworden aan alle [geboden].

mattheus5:17 Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18 Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19 Wie dan een van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. 20 Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeen, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.

kataluó
Definitie: Vernietigen, oplossen, omverwerpen, afschaffen
Betekenis: (lett.: ik maak grondig los), (a) trans: ik breek af, werp omver, vernietig, zowel lit. als met., (b) ik ontspan, ontspan een koetspaard of lastdier; vandaar: ik zet op, herberg, vind een onderkomen.

Woordherkomst: Van κατά (kata, wat “omlaag” betekent) en λύω (luó, wat “losmaken” of “oplossen” betekent)

Overeenkomstige Griekse / Hebreeuwse vermeldingen: Het Hebreeuwse equivalent dat vaak wordt geassocieerd met het concept van “kataluó” ​​is הָרַס (haras, Strong's H2040), wat neerhalen of vernietigen betekent.

Gebruik: Het Griekse werkwoord “kataluó” ​​betekent in de eerste plaats iets vernietigen of oplossen, vaak in de zin van afbreken of omverwerpen. In het Nieuwe Testament wordt het zowel letterlijk als metaforisch gebruikt. Het kan verwijzen naar de fysieke vernietiging van structuren, zoals gebouwen, of de metaforische ontbinding van systemen, wetten of relaties.

Culturele en historische achtergrond: In de Grieks-Romeinse wereld zou het concept van “kataluó” ​​in verschillende contexten zijn begrepen, van de letterlijke ontmanteling van fysieke structuren tot de omverwerping van politieke systemen. In de Joodse cultuur zou de term ook betrekking kunnen hebben op de afschaffing van wetten of verbonden. Het gebruik in het Nieuwe Testament weerspiegelt vaak deze bredere culturele opvattingen, met name in discussies over de Wet en de Tempel.

pléroó
Definitie: Vullen, vol maken, voltooien, vervullen
Betekenis: Ik vul, vervul, voltooi.

Woordherkomst: Van het Griekse woord πλήρης (plérēs), wat “vol” of “compleet” betekent.

Overeenkomstige Griekse/Hebreeuwse vermeldingen: - H4390 (מָלֵא, male'): Vullen, vol zijn

- H7999 (שָׁלַם, shalam): Voltooid zijn, vervullen

Gebruik: Het werkwoord “pléroó” brengt voornamelijk het idee over van iets tot zijn volle capaciteit vullen of iets tot voltooiing brengen. In het Nieuwe Testament wordt het vaak gebruikt om de vervulling van profetieën, de voltooiing van vreugde of het vervullen van individuen met de Heilige Geest te beschrijven. Het kan ook verwijzen naar de vervulling van de wet of geboden, wat duidt op een volledige uitdrukking of realisatie.

Culturele en historische achtergrond: In de Grieks-Romeinse wereld was het concept van “volheid” belangrijk in verschillende contexten, waaronder handel, waar een vat of maat “vol” zijn, volledigheid en toereikendheid aangaf. In het Joodse denken was de vervulling van de wet en de profeten een centraal thema, waarbij de komst van de Messias werd gezien als de ultieme vervulling van Gods beloften. Het gebruik van “pléroó” in het Nieuwe Testament weerspiegelt dit culturele begrip van voltooiing en vervulling, met name in relatie tot Gods verlossende plan.