Jakobus 3:1
jakobus3:1 Laat niet zovelen uwer leraars zijn, mijn broeders; gij weet immers, dat wij er des te strenger om geoordeeld zullen worden.
Leraars, didaskalos, in het hebreeuws Rav (Rabbi)
Gebruik: In het Nieuwe Testament verwijst “didaskalos” voornamelijk naar een leraar of instructeur, vaak met een focus op religieuze of morele instructie. Het wordt gebruikt om degenen te beschrijven die kennis overdragen, met name in een spirituele of doctrinaire context. Jezus wordt vaak “didaskalos” genoemd, wat zijn rol als leraar van goddelijke waarheid benadrukt.
Culturele en historische achtergrond: In de Grieks-Romeinse wereld hadden leraren een gerespecteerde positie in de samenleving, verantwoordelijk voor het onderwijzen van studenten in verschillende vakken, waaronder filosofie, retoriek en ethiek. In de Joodse cultuur werden rabbijnen gerespecteerd als leraren van de wet en spirituele leiders. De term “didaskalos” weerspiegelt dit culturele respect voor opvoeders en wordt in het Nieuwe Testament gebruikt om de autoriteit en wijsheid van Jezus en andere spirituele leiders te benadrukken.
Leraren zijn leiders en hebben een verantwoording af te leggen en worden anders beoordeelt.
Leraren beïnvloeden mensen, niet alleen natuurlijk maar ook geestelijk.
titus1:5-14
titus3:1-13
hebreeen13:17a Gehoorzaamt uw voorgangers en onderwerpt u [aan] [hen], want zij zijn het, die waken over uw zielen, daar zij rekenschap zullen moeten afleggen.
lucas12:48b Van een ieder, wie veel gegeven is, zal veel geeist worden, en aan wie veel is toevertrouwd, van hem zal des te meer worden gevraagd.
Jakobus zegt dat een leraar geroepen moet zijn door God maar ook getraind moet zijn om zijn taak te vervullen. Dus laat er niet velen leraar zijn. Ook profeten moesten naar school, Elisa onder Eli, de profetenschool 2koningen2:5.
efeze4:11 En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, 12 om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus,
https://biblehub.com/greek/2917.htm, krima, geoordeeld
Definitie: Oordeel, vonnis, veroordeling, beslissing
Betekenis: (1) een oordeel, een vonnis (hoeft niet ongunstig te zijn, erfenis); soms implicerend een ongunstig vonnis, een veroordeling, (2) een rechtszaak, een besluit.
Woordherkomst: Afgeleid van het Griekse werkwoord κρίνω (krinō), wat “oordelen” of “beslissen” betekent.