Bijbel Wiki

Mattheus 5:2 En Hij opende zijn mond en leerde hen, zeggende:

Leerde: didáskō (from daō, “learn”) – to teach (literally, “cause to learn”); instruct, impart knowledge (disseminate information).

In the NT, 1321 /didáskō (“teach”) nearly always refers to teaching the Scriptures (the written Word of God). The key role of teaching Scripture is shown by its great frequency in the NT, and the variety of word-forms (cognates).

[This includes three noun-forms, two adjectival forms, and one verb, totaling about 220 occurrences in the NT).]

Het woord “didache” komt uit het Oudgrieks (διδαχή), wat “onderwijs” of “instructie” betekent, en verwijst naar een belangrijk vroegchristelijk handboek waarin ethiek, rituelen (zoals doop en avondmaal) en het kerkleven werden beschreven. De volledige titel luidt: De Leer van de Twaalf Apostelen. Het diende als leidraad voor nieuwe gelovigen in de eerste eeuw.

Belangrijkste punten over het woord:

• Oorsprong: Grieks woord didachē.
• Betekenis: Ongeordende lijst: “Onderwijs”, “leer” of instructie.
• Context: Het is de korte titel van een vroegchristelijke tekst, De Leer van de Heer door de Twaalf Apostelen.

De tekst zelf:

• Inhoud: Een handboek voor vroege christenen, waarin de “Twee Wegen” (leven versus dood), de doop, het Avondmaal, gebed, kerkleiderschap en de wederkomst van Christus worden behandeld.
• Belang: Een waardevolle inkijk in vroegchristelijke gebruiken, hoewel niet opgenomen in de Bijbel.
• Ontdekking: Het manuscript werd in 1873 herontdekt door een Griekse bisschop in een klooster.